Bigi Pan

Hoi allemaal!

Hier dan waarschijnlijk een van mijn laatste berichten, want over een paar weken kan ik weer gewoon live tegen jullie praten. Het is een dubbel gevoel, want aan de ene kant kan ik niet wachten om iedereen weer te zien, maar aan de andere kant ga ik hier ook veel mensen en dingen missen.
Afgelopen weekend zijn we met z’n allen naar Bigi Pan geweest, een gebied waar je veel soorten vogels kunt zien (is de bedoeling dan) en kaaimannen en waar we hebben geslapen in een hutje op het water in onze hangmatten. We zouden de verjaardag van één van de stagiaires vieren, dus was het natuurlijk belangrijk dat we genoeg te eten en drinken mee zouden nemen. Nou, dat is op zich wel redelijk gelukt (zie foto) en geloof het of niet; bijna alles is ook echt op gegaan! Vanuit Nickerie zijn we met de boot ongeveer 3 kwartier en een flinke regenbui later aangekomen bij het hutje. Daar hebben we onze hangmatten opgehangen en daarna even gerelaxed en wat gegeten en gedronken. Vervolgens zijn we rond zonsondergang gaan varen, wat erg mooi was. We kregen de gelegenheid om even te zwemmen dus daar moest ik als waterrat zijnde natuurlijk even gebruik van maken. Toen ik in het water sprong stond ik opeens tot mijn knieën in de klei, maar dat schijnt goed te zijn voor je huid dus vooruit dan maar. Waar ik alleen geen rekening mee had gehouden was dat ik ook weer terug in de boot moest en dat was vrij lastig met een bodem vol klei onder je voeten. Maar het is uiteindelijk gelukt en het resultaat is een zeer charmante foto van mij die in de boot aan het krabbelen is (maar die laat ik lekker niet zien). Toen we weer terug in ons hutje waren heeft Kenneth (onze gids) lekker gekookt voor ons. Toen het donker werd was de sterrenhemel echt prachtig, heb zelden zo veel sterren gezien. De rest van de avond hebben we gezellig gefeest. Naar de WC gaan was een avontuur, want de WC was in een hutje aan het einde van een smalle steiger en zonder licht en met een aantal drankjes op was het elke keer maar weer afwachten of dat goed ging. Toen iedereen uiteindelijk in de hangmat lag om te gaan slapen zag ik de jarige job (die de Borgoe iets te lekker had gevonden) richting de WC/smalle stijger/het water strompelen dus toen heb ik maar even wat mensen wakker gemaakt om hem te helpen, voordat ik Baywatch- achtige taferelen uit zou moeten gaan halen. Daarna wilde hij niet meer gaan slapen, dus zijn we uiteindelijk toch nog tot een uur of 5 wakker geweest. Toen ik eindelijk sliep (slapen in een hangmat is trouwens erg goed te doen) werden we rond 8 uur wakker omdat we werden geterroriseerd door een miljoen muggen. Helaas zijn hier geen foto’s of filmpjes van gemaakt omdat iedereen te druk bezig was met om zich heen slaan, maar het zal vast een mooi gezicht geweest zijn. Tegen een uurtje of 1 zijn we weer richting Nickerie gevaren en kwamen we onderweg een grote kaaiman tegen. Kenneth heeft hem kunnen vangen en iedereen kon met de kaaiman op de foto. Bij mij werd hij zelfs in mijn nek gelegd, dus heb een erg stoere foto al zeg ik het zelf. Wat wel grappig is, is dat ik die zelfde avond nog kaaiman gegeten heb. Erg lekker vlees is dat. Daarna ben ik maar lekker vroeg naar bed gegaan. Het was in ieder geval een geslaagd weekend geweest.

De dagen daarop ben ik vooral druk bezig geweest met het maken van mijn voorlichting. Ik heb hem nu zo goed als af en ga hem volgende week hier op het Dankerscentrum geven. Verder moet ik mijn onderzoek nog even netjes uitwerken omdat het hier in de bibliotheek komt te staan. Volgende week mag ik een avond meelopen met een diëtist die één keer in de 2 weken naar het ziekenhuis in Nickerie komt. Echt jammer dat hier zo weinig diëtisten zijn, terwijl het zo nodig is.
De dag daarna rijden we ’s ochtends om 5 uur naar Paramaribo, om vervolgens om half 9 ’s ochtends naar het WK te gaan kijken. Tja, je moet er wat voor over hebben. Dat wordt dan alweer mijn laatste weekend in de stad, want dat weekend daarop is mijn laatste weekend in Suriname en dat vier ik gezellig nog in Nickerie.

Dit weekend ben ik uitgenodigd voor een creoolse bruiloft. Echt super leuk. Daarom ben ik toch zo blij dat ik mijn stage in Nickerie doe en niet in Paramaribo. Je krijgt hier zoveel mee van de cultuur. Ik laat volgende week wel weer weten hoe de bruiloft was.

Jullie horen nog van me!

Groetjes!!